به گزارش روابط عمومي فرهنگسراي ملل سعيد آذين در اين نشست از سرزمين اسپانيا به عنوان سرزمين عشق ، محبت و شعر ياد كرد كه در مقابل ديگر كشورها ي اروپا يي از شعرهاي بهتر ، خواندني تر و غني تر برخوردار است .
وي سال 1492 را آغاز ادبيات اسپانيا و زمان رشد و شكوفايي آن ، يعني « قرن طلايي» را با ورود وزن عروضي ، قافيه و رديف دانست .
هم چنين او به رواج ترانه هاي شفاهي در ادبيات اسپانيا قبل از اختراع چاپ اشاره نمود . اين ترانه ها كه بيشتر با موضوعات مذهبي براي جذب مردم به كليسا و عبادت خداوند توسط راهبه ها خواند ه مي شد به شعر آهنگ و لحن دلنشيني مي داد كه اين اشعارسينه به سينه و گوش به گوش منتقل شد و از جايگاه ويژه اي در ميان مردم برخوردار بود .
سعيد آذين در ادامه اين نشست ابراز داشت: با وجود خواندني ، ملموس و غني بودن ، اشعار اسپانيا باز هم به پاي اشعار ادبيات ايران نمي رسد . او با اشاره به شعر نيمايي و تعريف« شعر سپيد » كه شامل اشعاري است بي سرو ته ، بي قافيه و هجو ، از كاربرد اشتباه و نادرست لفظ " شعر سپيد" براي شعار نيمايي و نو ابرازتاسف كرد و استفاده از الفاظي همچون شعر معاصر ، نو و امروز را براي اين اشعار مناسب تر دانست .
او با اين مقدمه به بررسي شعر نو و مدرنيسم اسپانيا پرداخت و از « خس مارتي» پايه گذار شعر نوي مدرنيسم در اسپانيا ياد كرد .
« خس مارتي » اولين شعر نوي خود را در سال 1891 به چا پ رسانده ودر اشعار خود به جاي استفاده از فرم مدرن از واژ ه هاي مدرن استفاده نموده است . هم چنين وي در ادامه به تفاوتهاي شعر امروز اسپانيا با شعر گذشته آ ن و به نمونه هايي از اشعار بسيار كوتاه و پر معني امروز اسپانيا اشاره كرد .
سعيد آذين ، اسپانيا را مادر آمريكاي لاتين دانست و در مقايسه ادبيات اسپانيا و آمريكا ي لاتين ، ادبيات داستاني آمريكاي لاتين را بهتر ، قوي تر از ادبيات داستاني اسپانيا ذكر كرد و از بزرگاني همچون « اكتاويو پاز» ، نويسنده و شاعر مكزيكي و برنده جايزه نوبل ادبي 1990 ياد كرد .
نظر شما